නොදැනෙන තනිකම

අව්වත් එක්ක තරගෙට
සෙල්ලම් කරන සුළඟට 
සිහියේ නැහැනෙ ටිකකට 
නැති බව වැස්සේ කලකට... 

දූවිලි සුවඳ විඳ විඳ
කොළ අතු වලින් ඩැහැගෙන
වළකන දෑත් දැක දැක
හැමුවා සුළඟ තනියම...  

අතරමං

කාලයකින් වැස්සක් නොවැටි
වැලි පාර මත්තෙන් 
දූවිලි අවුස්සාගෙන 
නුඹ ගියා වේගය වැඩියි
දූවිලි මැද්දෙන් 
පාර මතුවෙන කොට 
අන්තිම බස් එකට
මම පරක්කු වැඩියි...

කාලයකින්...

සුවඳ නැති රෝස මල් විසිරුණු 
කඩදාසියක ලියපු නුඹේ නම
අවුරුදු ගාණකින් දුටුවාම
අමතකව සිටි යුගය සිහිවී
ලැජ්ජාවෙන් පිරුණා මුලු සිතම
කාලයකින් නෑල්ලූ පෑන ගෙන
කුරුටු ගා මකා දැමුවෙ ඒකයි
රෝස මල් වලටත් රිදෙන්නම
නුඹේ නම... 

දිසාලා අවනඩුව

උපන්නත් ජාතකව රජෙකුට
පවට මව්ගේ කුලයෙ මද බව
වින්දා කවුරුත් නොවිඳි දුක් කඳ
අපිට අපි විතරමයි පෙර සිට...

රුවට පෙම් බැන්දාට පිය රජ
රාජ රුධිරෙට මදිලු අපෙ මව
භරත දේශේ කුලැති දෙව් දුව
නමට කැන්දන් ආව නුවරට...

හසුව කුල මල ගිරයෙ කොණකට
තුරුණු බව වියැකුණා අකලට
ආලෙ බැද අපෙ සරණ යෑමට
ඔය තරම් දෙස් දෙවොල් කාරිද?

වැස්ස

දෙව් ලොව ඉදන්
මනු ලොව බලන්
මානස විලට
ප්‍රේමය කළත්
දෙවි සැප අතැර
එන්නට දුකින්
දෙවිඳුන් සලන
කඳුළැල් ගඟුල්... 

කතරට යන අතරමග

ගත නළවන ලැසි ගමනින් 
ඇදෙන රිය
මුදු මඳ නළ දිව විත්
සිපගත් මාව
අහසට හොරෙන් වැටෙනා 
වැහි බිඳු රෑන
නිදිබර මාව නිදි කෙරුවට
නැත අරුම... 

නින්දක් නැතිව
පෑ තිස් ගාණක් ආවා
ගණඳුරු රැයේ 
අඳුරට මං පෙම් කෙරුවා
කල්යල් බලා මහ වැස්සක්
ඇද වැටුණා
නිදිබර නෙත් පියවෙන වග
මට දැනුණා... 

සුන්දර වන මලින් සුවඳ වු
සුළඟ හමයි
මීඳුම බැදුණු වීදුරු සිප
වැස්ස හැලෙයි
ඉඳහිට ගසන අකුණත්
විටෙකදි සොඳුරුයි
කතරට යන නමුත්
වැස්සට හිත ලෝබයි... 

අහෝ නොමැරුණි!

සරදියෙල් අමරණීය කළ 
මරණය වූ තැනයි කියමින  
මහතුන් විසින් ඉදිකළ 
මහා බලකොටුව අභියස 
තනියට තිරිසනකු සමඟින 
උරුමකම් ඇත්තකු සරදියෙල්ට 
සිටියා බලාගෙන කන්ද දෙස
හූල්ලමින් හෙමිහිට 
නොමැරුණ හෙයින් ඔහු ලෙස... 

ගෙවුණු වසත් කල....

අරලියා සුවඳ ඇති 
ලඳු කැළය අස්සේ
සුළඟට කැළතෙනා
පොකුණ ඉස්මත්තේ 
බංකුවක්වත් නැති
ගල් තලය මත්තේ
හිස රුඳූණා නුඹෙ උරයෙ
තාම මට සිහිවේ... 

කවුරුවත් ආවෙ නැති
ගොම්මනේ අඳුරේ
මල් කැකුලු අහුලාන 
මගෙ දෝත තැබුවේ
සමනල්ලුවත් නොඑන 
අපට හිමි දහනේ
හිනාවක්වත් නොමැති
සතුට අපි ලැබුවේ.... 

වසක් දෙවසක් වෙලා
තිස් වසක් ගෙවුණේ
වසත් කල වියැකිළා
නියන් කළ ආවේ
විටින් විට හමුවුණත්
නැහැ කතා කෙරුවේ
නුඹේ මළගමට ඇයි
මට එන්න වූයේ... 

ආයෙමත්

ආයෙමත් පීදිලා 
රොබරෝසියා මල් 
තැනින් තැන එකින් එක 
මහා ගස පුරාවට
ගියපාර වාගේ 
පිරෙන්නම නැතුවාට
තැනින් තැන එකින් එක
මහා ගස පුරාවට
ආයෙමත් පීදිලා
රොබරෝසියා මල්...