ආයෙත් ආයෙත් ආයෙත්

මල් වැටෙන්නේ
නළ වැඩි කාලෙටයි
කොළ හැලෙන්නේ
දළුලන සමයටයි
ගග උතුරන්නෙ 
වස්සානය නිසයි
හිත රිදවන්නෙ 
ලෙන්ගතුකම තමයි...


මහ සුළං නැති 
කාලය ලබයි
ගස් අතුද තනිවන
යුගය එයි
ගග පාලු කර
නියගය එබෙයි
නුඹ ගියපු පසු
හිත නතර වෙයි...

සති දෙකෙන් ආයෙත්
මල් පිපෙයි
හරි ලස්සනට 
කොළ දළු දමයි
ගග පිරෙන්නට 
වැස්සක් වැටෙයි
මගෙ හිතද නැවතත් 
පණ ගසයි...